De geschiedenis moet je kennen om fouten niet opnieuw te begaan, maar aan de andere kant ontstaan er door het verleden ook weer nieuwe conflicten. Als een leider zegt dat een stuk grond van een ander land officieel bij hen hoort, moet je oppassen. Vanaf waar begin je te tellen? Alles is in je eigen voordeel uit te leggen. De verliezende president van de Verenigde Staten zei in november 2020 tegen de ene staat dat ze moesten stoppen met tellen omdat hij toen nog op winst stond, en in de andere staat moesten ze hertellen omdat hij achterlag.
    Voorzichtig schuif ik het gordijn halfdicht. Niet helemaal. Ik doe een stap naar achteren en loop naar de keuken. Via het keukenraam komt licht naar binnen, maar je kunt de straat niet zien, dus andersom ook niet. Ik ga zitten, maar de koffie lijkt direct in mijn blaas terecht te zijn gekomen. Ook mijn darmen beginnen te duwen. Nog steeds begrijp ik niet hoe dat werkt.
    Vandaag is ze jarig. Ze staat niet op mijn verjaardagskalender die op de wc hangt, maar ik weet dat ze eenenvijftig is geworden. Heleen zat bij mij in de klas. Altijd geloofde ze in het goede van de mens. Op een klassenfeest in de tweede stonden we met z’n allen in een kring en speelden het kusspel. Met de ogen dicht moest je ronddraaien en iemand aanwijzen om te zoenen. Heleen wees mij aan en liep met een grote glimlach naar me toe. Ze gaf me een kusje op de mond, maar ik legde mijn hand achter haar hoofd en duwde mijn tong tussen haar tanden. Ik hoorde een klein piepje. De andere jongens begonnen te joelen. Met grote ogen keek ze me aan. Daarna trok ik haar uit de kring naar de gang.
Heleen probeerde me van zich af te duwen. Ik trok haar weer naar me toe, haalde haar shirtje los en frunnikte mijn hand onder haar bh. Haar snikken deed me verstarren. Heleen duwde met twee knuisten mijn hand onder haar shirt vandaan en liep weg.
    Door een weddenschap met een paar klasgenoten had ik een week voor het klassenfeest mijn haar bij de kapper laten centimeteren. Het beviel me zo dat ik het daarna jarenlang door mijn zus heb laten millimeteren. Voor haar was het een sport om het zo kort mogelijk te knippen. Een keer knipte ze in mijn oor en zei ze dat ze wel mijn oor tussen de schaar had zien zitten, maar toch knipte. Alsof haar hand sterker was dan haar denken. Ik herkende het gevoel.
    Diezelfde dag kreeg ik de bijnaam Pleeborstel. Het klonk niet aardig, maar eindelijk zagen ze me staan. Daarvoor hoorde ik bij de grijze muizen. Bijna iedereen die iets boven het maaiveld uitstak, kreeg een bijnaam. Heleen was gewoon Heleen. De volgende dag ontweek ze me. Op het schoolplein maakten mijn vrienden haar belachelijk. Vooral de meisjes vonden dat grappig. Plots leek het alsof ze nooit vriendinnen had gehad. Aan het einde van het schooljaar verhuisde Heleen naar Ridderkerk en verdween zo uit mijn leven.
    Toen het nieuwe schooljaar begon, keek ik om me heen. Ik wist niet of ik haar zocht om te ontwijken of om opnieuw te beginnen. Toen realiseerde ik me dat ze verhuisd was. Niemand had het meer over haar.
    Ik loop naar mijn computer en zoek Heleen Stek op internet. Nergens vind ik haar naam. Alleen haar broer Peter heeft een Facebook- en LinkedIn-account. Hij is hoogleraar geworden in het noorden van het land. Met een bloempotkapsel en een ziekenfondsbrilletje kijkt hij in de camera. Toen hij nog bij ons op school zat, hoorde hij bij de populairste jongens. Nu is zijn baldadigheid veranderd in strengheid. Peter is getrouwd en heeft zes kinderen. Zijn gezin ademt de jaren vijftig. Als Heleen dezelfde kant op is gegaan, heeft ze de achternaam van haar echtgenoot aangenomen en bestaat Heleen Stek niet meer.
    Zij was het meisje waar de jongens het nooit over hadden. Niet omdat ze lelijk was, maar er was iets wat haar onaantastbaar maakte. Alleen die ene klassenavond werd ze voor mij even aanraakbaar. Bij elk meisje wilde ik altijd meer, maar nooit probeerde ik het. Alleen bij Heleen zette ik de stap. Volgens mij ging ik ervan uit dat ze, nadat ze mij had gekozen, alles goed vond. Dit kon ze niet ongedaan maken door tegen te stribbelen. Zij hoorde vanaf dat moment bij mij. Ik mocht doen wat ik wilde. Niemand zei me later dat het niet kon wat ik had gedaan.
    Wat zou ze werkelijk gedacht hebben? Waarschijnlijk koos ze mij omdat ik een lieve grijze muis was die niet te hard meeliep met de populaire jongens. Zij had nog niet gezien dat mijn stekels me hadden veranderd. Ik had besloten te nemen. Direct vloog ik uit de bocht, maar ik had wel een gordel om. Alleen Heleen zat niet vast. Op haar verjaardag denk ik nog steeds aan haar. Ik hoop niet dat ze nog aan mij denkt.

Pieter Drift