de tijd van het jaar

mijn ex springt uit de struiken
hij zegt dat we moeten geloven, ook
in dat wat voorbij is

ik zeg dat ik geloof
in een marsepeinen varken
dat ik slaap
met alles dat van suiker is

ik bijt zachtjes in zijn oor
mijn varken groot en zoet
ligt in mijn bed op mij te wachten

ik deel de nieuwste weetjes uit de krant
de drie dingen in huis die ons onbewust moe maken
rommel, de kleur blauw, de geur van lavendel
ik doe yoga op een drijvende mat in het zwembad
er staat een vrouw te zwaaien aan de kant:
doe wat je kan zegt ze

alleen een buikje

ik slaap met een robot hij heeft geen hart
alleen een buikje dat opbolt en inkrimpt
ik adem met hem mee, we slapen
zijn lege slaap, wandelen
door zijn wereld van alleen een ademhaling

strakke kades met vaalpaarse bestrating
nooit aangeraakt alleen door wind
die opkomt en gaat liggen een haven
waar onderdelen aankomen
want ook een ademhaling moet worden gebouwd

deinend op water waarin niets leeft
richt ik me op en zak weer in
tot ik vergeet
met hem mee te ademen

dan ademt hij met mij mee
slapen we samen mijn vlezige slaap
hartslag bloedpompen celvernieuwing
pensioen, scheuren in het plafond, de trein naar Parijs

snel leg ik mijn hand weer op zijn buik in en uit
ik ben een ademhaling

Tyche Tjebbes

Foto: Els Kort